Yedinci Mühür
Ingmar BergmanEn Eski Yedinci Mühür Gönderileri
En Eski Yedinci Mühür kitaplarını, en eski Yedinci Mühür sözleri ve alıntılarını, en eski Yedinci Mühür yazarlarını, en eski Yedinci Mühür yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
- Yine de ölmek istemiyorsunuz.
- İstiyorum.
- Neyi bekliyorsunuz?
- Bilgi istiyorum.
- Güvence mi istiyorsunuz?
- Adına ne derseniz deyin. Tanrıyı duyularla kavramak, öyle amansızcasına anlaşılmaz bir şey mi? Neden yarım söz verişler ve görünmeyen mucizeler sisinde saklar kendini? Kendimize inancımız yokken, başka bir şeye nasıl inanç duyabiliriz? İnanmak isteyip de inanamayanlarımızın başına neler gelecek? Peki inanmak isteyen ama inanmaya gücü yetmeyenler ne olacak? Tanrıyı neden öldüremem içimde? Ona ilenirim, yüreğimden söküp atmak isterim de, neden böyle ağrılar içinde, böyle aşağılanarak yaşar durur? Neden, her şeye karşın, silkip atamadığım şaşırtıcı bir gerçektir o? İşitiyor musunuz beni? Bilgi istiyorum, inanç değil, varsayımlar değil, bilgi. Tanrı elini bana doğru uzatsın, kendini açığa vurup benimle konuşsun istiyorum.
- Ama sesiz durur o.
- Neden peki? Karanlıkta ona doğru haykırıyorum ama sanki hiç kimse yok orada.
- Hiç kimse yoktur belki de.
- Yaşamak iğrenç bir yılgınlıktır öyleyse. Kimse ölümün karşısında, her şeyin bir hiç olduğunu bilerek yaşayamaz.
- İnsanların çoğu ölüm ya da yaşamın boşluğu üzerine kafa bile yormaz.
- Ama bir gün yaşamın o son ânına varıp karanlığa doğru bakmak zorunda kalacaklar.
- O gün geldiğinde...
- Korku içindeyken, bir görüntü yaratırız, sonra da Tanrı deriz o görüntüye.
Sayfa 34
Bu kusurlu dünyada her şey kusurluysa, kendi kusursuz kusurluluğu içinde en kusursuz olanıdır aşk.
Tanrıyı Arayan Şövalye
-Bu boşluk yüzüme tutulan bir ayna gibi. Kendimi görüyorum. İçim korku ve tiksintiyle doluyor.
İnsanlara karşı duyarsızlığımla kendimi çevremden soyutladım. Şimdi bir hayaletler dünyasındayım. Rüyalarımda ve hayallerimde tutsak kaldım.
+Yine de ölmek istemiyorsun.
-Hayır istiyorum.
+Neyi bekliyorsun?
-Bilgi istiyorum.
+Garanti istiyorsun.
-Her neyse.
-İnsanın duyularıyla Tanrı'yı kavrayabilmesi o kadar imkansız mı? O neden yarım vaatlerin ve görülmeyen mucizelerin ardına saklansın ki? Kendimize inancımız yoksa başkasına nasıl inanç duyabiliriz? Benim gibi inanmak isteyen ama yapamayanlara ne olacak? Ya inanmayan, inanamayanlar? İçimdeki Tanrı'yı neden öldüremiyorum? O'nu kalbimden atmak istememe rağmen... ...neden alçaltıcı ve acı verici şekilde içimde yaşamaya devam ediyor. Neden her şeye rağmen bu gerçeklikten kurtulamıyorum?
-Dinliyor musunuz?
+Dinliyorum.
-Ben bilgi istiyorum! İnanç ya da varsayım değil, bilgi. Tanrı'nın kendini göstermesini, benimle konuşmasını istiyorum. Ama o suskun. Karanlıkta Ona sesleniyorum. Ama sanki hiç kimse yok.
+Belki de kimse yoktur.
-O halde yaşam korkunç bir şey. Her şeyin bir hiç olduğunu bilen biri ölüm karşısında yaşayamaz.
+Çoğu insan ne ölüm'ü ne de yaşamın hiçliğini düşünür.
block içeri girer, isa heykeline bakar. daha sonra rahibi fark eder ve konuşmaya başlar:
-yapabildiğim en iyi şekilde günah çıkarmak istiyorum ama kalbim sanki bir boşlukta. boşluk bir aynadır. kendi yüzümü görüyorum, dehşet ve korkuya kapılıyorum. insanoğluna karşı olan ilgisizliğim beni bu dünyadan çıkardı. rüyalarımdaki bir mahkumum, hayaletler dünyasında yaşıyorum.
- ve hala ölmek istemiyorsun.
- evet istemiyorum.
-neyi bekliyorsun peki?
-bilgi.
-garanti istiyorsun yani.
-nasıl istiyorsan öyle söyle. herhangi birinin duygularıyla tanrıya inanmak çok mu zor? neden o hep belirsiz sözlerin ve görülmeyen mucizelerin ortasında saklanmak zorunda. kendimize bile inanmazken başkasına nasıl inanç duyabiliriz? benim gibi inanmak isteyen ama yapamayanlara ne olacak? ya inanmayan, inanamayanlar? içimdeki tanrı'yı neden öldüremiyorum? neden alçaltıcı ve acı verici şekilde içimde yaşamaya devam ediyor.neden her şeye rağmen bu gerçeklikten kurtulamıyorum? dinliyor musunuz?
- dinliyorum.
-ben bilgi istiyorum inanç değil. tahmin etmek değil sadece bilgi. tanrıdan elini çıkarmasını, yüzünü göstermesini ve benle konuşmasını istiyorum. ama o hala sessiz. geceleri onun için hep ağlıyorum . fakat kimse yokmuş gibi görünüyor. belki de gerçekten yoktur. o zaman hayat anlamsız bir korku. hiçbir insan ölümle ve her şeyin hiçbir şey olduğunu bilerek yaşayamaz. çoğu insan ne ölümü düşünür ne de hiçliği. ama bir gün hayatın son anlarında karanlıkla yüzleşmeleri gerekecek. o gün... korkumuzdan bir imge yaratır ve
sonra o imgeye tanrı adını veririz.
+ peki ben hangi rolü oynuyorum
- sen salağın tekisin, onun icin insan ruhunu oynayacaksin.