Yazar Castro'nun dogdugu Recife sehrinin yoksul gecekondularinda yasayanlarin hikayesidir bu kitap. Tek besin kaynaklari yengec olan bu insanlar camurun batakligin icinde adeta inatla savasirlar tum zorluklarla. Ve trajiktir ki hayat da onlara hep zorluklar yasatmistir; once kuraklik vurmustir sonra sel yutmustur onca hayati ancak inadina yasamislardir. Bu yuzden inatci köy denirdi bu batakliga ama onlarin yuvasiydi.
Yengec yerlerdi hep, yemek ne kelime adeta yengec olmuslardi her biri.. camurun icinde var olan bu yengeclerin kiskaclariyla bacaklarini emer, kabuklarini cam gibi parlatana kadar yalarlardi. Et halini alan bu camurla kendi govdelerini ve cocuklarinin govdelerini doldururlardi. Sonra ölülerler camur olur bedenleri ve tekrar bu camurdan yengecler var olurdu. Adeta kisir dongu misali..
Tum bu sefaletin, vahsi acligin sardigi bu batakliktaki Joao- Paulo'nun hayat hikayesidir. Ve daha henuz cok kucuktu.. ama yuregi kocamandi.
Jean-Paul Sartre nin dedigi gibi
Ac bir dunyada edebiyatin anlami nedir?
