O acı günü iyi hatırlıyorum. Bütün öğleden sonra taş gibi sert toprağı kazdım ve bir macaexeira kökü ya da, eski sebze bahçemizin yerinde gömülü kalmış kuru bir patates aradım durdum. Yine bir şey bulamadım. İyice umudum kırık, kuru çayın kıyısında bir taşa oturdum ve o an çevremde, bomboş insanı etkileyecek kadar kavrulmuş ovayı gördüm. Kuraklık her şeyi öldürmüştü.