Kendini işe yarar hissetmek,başka insanlar için önemli olan bir şeye katılmak demektir. İşe yaramazlığın kapsamı siyasal iktisatta genişlediği için, insanlar bu durumu sivil toplumun daha enformel ilişkileri vasıtasıyla telafi edilebilirmiş gibi görünebilir. Güya inişe geçmiş, orta yaşlı bir bilgisayar programcısı, örneğin bir cemaat ya da kilise organizasyonunda işe yarar bir etkinlik bulabilir.Bu yaklaşım, Robert Putman'ın toplumsal sermayeyi konu alan ve gönüllü katılımı sorunun merkezine koyan yazılarının ulaştığı mantıki bir sonuçtur.