YerKuşAğı
Deniz GezginYerKuşAğı Gönderileri
YerKuşAğı kitaplarını, YerKuşAğı sözleri ve alıntılarını, YerKuşAğı yazarlarını, YerKuşAğı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yalnızca görüneni değil kendi kendimle kalışımı kaybetmiştim. Nasıl bir şeydir, bilir misin? Ağzını kocaman açıp nefes almak istersin, hava yetmez, ciğerlerin bomboştur ve o boşlukta bir sıkışıklık duyarsın, yürek sıkışması dersin, canın içlere çekilir, elinle üstüne basıp yoklayamazsın. Bunu ilk duyduğunda çocuksan o darlık daha da büyür, içine sığsan sığılmaz dışına çıksan çıkılmaz. Soluğumu bir kavanozda bildim ben de.
''Yalnızca görüneni değil kendi kendimle kalışımı kaybetmiştim. Nasıl bir şeydir, bilir misin? Ağzını kocaman açıp nefes almak istersin, hava yetmez, ciğerlerin bomboştur ve o boşlukta bir sıkışıklık duyarsın, yürek sıkışması dersin, canın içlere çekilir, elinle üstüne basıp yoklayamazsın.''
Sayfa 33 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Hala kuşken uçmak gerek ama korkudan kanatlanan da kuş mu?"
Sayfa 45 - Can ÇağdaşKitabı okudu
Tüm bu olan biten, kuşbakışıyla, yer kavgası. Ölçülüp biçilmiş dünyaya, bir başka dünya sığmıyor. Durmadan kazıyorlar, kazdıkça açılan ne yer ne yuva, derin bir ayak izi. Kuşbakışıyla oyuk dünya, Yer'in rahmine ramak kala eti kemiğinden sıyrılmış.
Sayfa 59Kitabı okudu
İnsan, ardında bıraktığı iz hep daha derin, kalıcı olsun istiyor. İzini silmek istediklerini de yokluğa zorluyor. Bir çöp adaya dek uçan su kuşları gibi, göçerlerin etini sıyıran hep aynı yapay diken, sınırlar boyunca çekilmiş paslı bir kan sökücü.
Sayfa 59Kitabı okudu
Rüzgâr havaya sürtünür üfler, kayaya vurur horuldar, ağaca dolanırsa yapraklardan ses alır, kışsa kuru dallardan, her değdiği ona kendini katar onu da kendine; sesin devri daimdir.
Sayfa 37
...dünya bir yere gitmiyor. Tarihöncesinden bir adım kıpırdamış değil, dönüyor lakin ilerlemiyor.
Sayfa 35
...kırlar, dik yamaçlar ve gediklerde iyilik vardır, ayak basılamayan ama gezinilebilen her yer gibi.
Sayfa 51Kitabı okudu
..insan icadı gürültü, sese eklenen seslerle değil köşelere çarpmayla büyür ve sesin yutulduğu bir kaynağa dökülür, dünyaya.
Sayfa 29