"Şair, karınca yuvalarına yanan kibritlerin atıldığı anda, karıncaların ölürken birbirlerine sevgi ile sarıldıklarını gören kişidir. Şair'i Aydın'a dönüştüren ise, karınca yuvasına kibrit atanlara yaptıklarının yanlış olduğunu anlatması, gerekirse ellerini tutup onları durdurması ya da kibritleri onların ellerinde iken üfleyerek söndürmesidir."