Ziya Osman Saba'nın dizeleri vardı:
"Dünler, evvelki günler, geçen aylar ve yıllar / Beni götürseydiler doğduğum eve kadar."
Götürseydiler çocukluğumun kışlarına kadar.
Ne müthiş uykulardır onlar! Sesler giderek erir,pencereden odaya üşüşen bütün sesler,taşıtların hırıltısı,satıcıların seslenişi,top oynayan çocukların bağırtısı,kim bilir nereden gelen ince müzik.