"Hallaç çıkmaz değildir. Kurbandır. Seçilmiştir. Aşıklara çoban yıldızıdır. İz sürmek isteyenlere fenerdir. İnsana bu yolda kendi kanıyla alacağı abdestle kılması gereken iki rekat aşk namazı farzdır. Hallaç o namazı kılmak için kanını dökmüş, onunla abdest almıştır. Kan benliktir, Hak benliktedir. Başka yerde arama.
Bütün sevgiler birdir. Birden başka bir şey yoktur. Her şey Hak'tır. Çeşitlenen, çoğalan odur. Dalgalara bakma, denize bak..."
''... Bu yüzden zaman geçtikçe fark etmeksizin sessizleşti. Az konuşur oldu. Dalgınlığı arttı. Sık sık dalıyordu. Susuyordu. Susunca içinde yıllardır biriken sözcüklerin ne kadar çok olduğunu görüyordu...''