Yoksulların Ve Şairlerin Kitabı 2
Cahit KoytakYoksulların Ve Şairlerin Kitabı 2 Gönderileri
Yoksulların Ve Şairlerin Kitabı 2 kitaplarını, Yoksulların Ve Şairlerin Kitabı 2 sözleri ve alıntılarını, Yoksulların Ve Şairlerin Kitabı 2 yazarlarını, Yoksulların Ve Şairlerin Kitabı 2 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çünkü, Tanrıyı seviyorum ben, Roni,
Tanrısız yapamıyorum.
Tutkusunu ve dehasını
bir çift kanat olarak değil, fakat,
o da benim gibi,
cehennemin dibini bulmak için
kazma ve kürek olarak kullanıyor.
BÜYÜK KEŞİFLER
bence, şiir tarihinin en büyük buluşu,
insanoğlunun, sıka sıka,
sözün suyunu çıkarması,
sonra onu bekletip yıllandırması,
sözü şaraba çevirmesidir.
Sayfa 30
ölümünse güzel söze karnı tok;
o, yok pahasına alır,
anasının nikâhına okutur
her türlü güzelliği.
alır satar, alır satar
ama anlamaz, dediğim gibi,
öyle şiirden, sanattan
falan feşmekân...
Sayfa 29
BEKLE! İLK ADIMI O ATSIN
Esrime geldiğinde, yalnızsan, Çevrende, insan, melek, şeytan, Kimsenin olmadığından eminsen,
O zaman kendinle ve sesini alçaltarak
Tanrıyla konuşmana izin verilmiştir.
Böyle anlarda sakın tez canlılık edip de
Bildiğin hünerler, sevdiğin sözcüklerle
Bir şeyler söylemeye çalışma O'na! Bunlar şiire benzese de, yapma bunu;
Bekle, ilk adımı o atsın!
Bekle, bir iç kanama gibi Tanrı Yüreğini sızlatmaya başlasın! Bekle, ciğerlerini doldursun, Boğazını yakarak yükselsin çenene kadar
Ve tuzuyla dilini buruştursun!
Bekle, gönlün vadilerinden taşan, Aklın tepelerini aşan bir gül tufanı, Bir ışık istilası, söz şehrayini gibi tırmansın
Ve ağzının kıyısından sessizce
Alt çenene sızmaya başlasın!
Sayfa 15
Kitaplar devirerek bulamadığın şeyi
Sokakları arşınlayarak
Bulabilirsin belki!
okunduktan sonra, insana,
konuşmayı unutturan,
oturup sessiz sessiz
ağlama isteği veren şiir..
sana, soru falan sormadan,
onların inandığı gibi inanmak istedim.
seninle, onların yaptığı gibi,
öyle havadan sudan, paradan puldan,
günlerin getirdiğinden, götürdüğünden
konuşmak istedim
ve giderek onlara benzedim.
giderek onlara benzedim
ve sanırım, onlar gibi, seninle
konuşa konuşa
sonunda seni kaybettim.
ben de sesimi bıraktım o ırmağa
öyküsünün bir başı olduğuna göre,
bir de sonu olacağını kabulde
senin kadar zorluk çekmeyen biri.
tutkusunu ve dehasını
bir çift kanat olarak değil, fakat,
o da benim gibi,
cehennemin dibini bulmak için
kazma ve kürek olarak kullanıyor.
sophokles'in dediği gibi,
'tuhaf, ihtişamlı ve keder verici..'
"Ne bilgi isterim şimdi,
Ne hakikat, ne şiir, efendimiz!
Bulacaksan bir yudum
Uyku bul soytarına,
Ya da bir yudum zehir!"
hayatın dibinde bir delik var,
ne kadar tecrübe eklersen ekle,
ne kadar bilgi, ne kadar erdem
eklersen ekle ona,
ne kadar gözyaşı dökersen dök,
ne kadar mahviyet, ne kadar yüzsuyu,
"yeter, doldum, yeter,
doydum!" demiyor.