En Eski Yoksulluğun Tarihi kitaplarını, en eski Yoksulluğun Tarihi sözleri ve alıntılarını, en eski Yoksulluğun Tarihi yazarlarını, en eski Yoksulluğun Tarihi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hemşerim üşümüyor musun?
Üşüyorum.
Neden montunu giyinmedin.
Yok.
Konuşmadı, konuşmanın devamını getiremedi muhtar. Çünkü yok hayattaki en net cevap, sahtesi olmayan bir gerçekti, tıpkı ölüm gibi.
Muhtar babasıyla çok anlaşamasa da babasının olduğu gün arkadaşına; ıssız kaldım, dedi, babam benim kalabalığımmış, şu koskocaman dünyada kalabalık insanların arasında ıpıssız kaldım...
Neyzen için insanların sevebilme özgürlüğü olduğu gibi sövebilme özgürlüğü de olmalıydı; o hep böyle derdi. İnsanları koşulsuz sevdiği gibi insanlara koşulsuz söverdi.
Toprağın özel mülk olmasıyla başlayan eşitsizlik; toprak sahipleri, efendi köle ilişkisi...
Şükür yalanı ortaya atıldı.
Kölelere şükretmek öğretilmişti.
Şükürle birlikte yoksulluk doğmuştu