En Eski Yoksulluğun Tarihi kitaplarını, en eski Yoksulluğun Tarihi sözleri ve alıntılarını, en eski Yoksulluğun Tarihi yazarlarını, en eski Yoksulluğun Tarihi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bu senin görevindir, ey şal-yime dinle sen!
Rakı içip de sarhoş, olanları koru sen!
Küçük çocukları, kuzuları koru sen!
Küçük buzağıları, toy atları koru sen!
Sen koru insanları, iyi ölümle ölen,
Kabul etmem kim varsa, kendisini öldüren!
Varsın insanoğlu bu sanısıyla yoluna devam etsin. Ne de da ölüm vardı. Dünya huzursuzluktu. Bu huzursuzluğun tek sebebi d insanların hırsıydı; ondandı bu huzursuzluk. Ve gün gelecek geçmişte olduğu gibi sırası gelen; zengini de fakiri de ölüp gidecekti.
Bu kez Tanrı işkillendi, Erlik’e “olmaz” dedi, Erlik küsüp ötelere gitti, yalnız kalan Tanrı biraz düşündü, sonra da en ince oyununu oynadı, her insana bir Erlik verdi.
Kişilerin memleketlerine, milliyetlerine, kültürlerine, inançlarına göre değerlendirilmesi, hatta bununla yargılanması korkunç bir önyargıydı. Bu önyargıdan korktuğu için kimseye memleketini sormaz mümkün oldukça da memleketinden önce o kişiyi tanımaya gayret ederdi...