Çocukken oynadığımız hızlı tren oyunu bile seyahat etmeyi daha çok andırıyordu; üç sandalyeyi arka arkaya dizer, gözlerimizi kapatıp sonra da delice bir tempoyla ülkeden geçtiğimizi iddia ederdik. O zamanki yolculuğumuz içseldi. Her yerde ve hiçbir yerde...ama aynı zamanda çocuk odasındaydık. Artık seyahat etmiyoruz, bir yerden bir yere gidiyoruz sadece.