Kötülüğün, derecesi, rengi, zamanı, yönü, ağırlığı, süresi, kuralları, düzeni, falan .. birçok ölçüsü vardır. İyiliğin ise yoktur. İyilik ölçüsüz bir şeydir. Yani: Yokluğu bundan ötürüdür.
Artık benim mutluluk denen bir kavramım olmayacak. Daha mutsuz olmamak için direnmek kişiyi güçlü kılarsa, kişi böyle edindiği güçlülüğünü ne yapsın diye soruyorum kendime. Ne yapsın böyle gücü?