...gerçek dünyalar kadar ağır ve ben, Atlas gibi sonsuza dek kemikleri çatırdatan, kanı donduran 1yükün altında ezileceğim. Yazgımın beni yaşamaya zorladığı bu dünyada hava yok, havasız ve ışıksız boğulup kalan 1bitki gibiyim, köklerim zedelenmiş, yapraklarım zehirle sıvanmış. Aşk ateşiyle çatlıyorum ama ne tomurcuklarımı deren var ne de sevgimi besleyen. Kendi ulusumun içinde 1yabancı, kendi ırkımda 1garip yaratık gibiyim...