Akşam salonda semaverin çevresinde toplanarak savuşturduğumuz bela üzerine neşeli neşeli konuşmaya başladık. Marya çay hazırlıyordu. Ailem birbirimize karşı gösterdiğimiz ilgiyi hoş karşılıyordu galiba. O akşamı unutamadım. Mutlu , tam anlamıyla mutluydum. Zavallı insan hayatında böyle dakikalar topu topu ne kadardı...