Defalarca başlayıp, bir kuyuya sarkıtır gibi elimi, gecemi kendisine yoldaş eyleyip ve dahi kendisini göğsüme bir karanfil gibi iliştirip okudum, okudum, okudum. İlk kez ne zaman başlamıştım okumaya hatırlamıyorum. Zaten öyledir bende, şiir kitapları ilk önce hevesle alınır. Heyecanla bağra basılır, sonra usul usul karıştırılır - bir parça utangaç-, sonra bilirim ki bir başlarsam artık bir şiirin beni sürükleyeceği o anlam dünyasında gemim türlü mevsimler görecek ve zaman zaman dalgalar güvertemi aşındıracak, limanda dururum sıkı sıkı. Fakat ben denize müptela, yeşile vurgunum. Şu hayatta her ne geldiyse başıma yeşil ve maviden geldi. İşte bundandır ki şiirden kaçarım. Sonra koşarım şiire, dudaklarım kuru, gözlerim başka şey görmez olmuş, sığınırım ağaç kokulu sayfalara. Her yaprağını göğsüme bastırırım. Edebiyatı şairlere bırakıp, acemi kelimelerimi perde gibi sıyıracak olursam bir kenara, Profil Yayınları'nın şiir kitaplarını uzun yıllardır takip ediyorum. Beni hayal kırıklığına çok az uğratmıştır. Aksine aradığım o gerçeklikten uzak ama mısralara kalan kavuşmaları cömertçe ve zarifçe vermiştir. Said Yavuz, şair kelimesini soytarıların yüzüne şırrak diye atardı belki ama adam zarif, sanıyorum yapsa yapsa bir gül yaprağını dokundurur gibi verir tepkisini. Kitabı çok beğendim. Birkaç şiir çok hitap etmedi puanı onlardan kırdım. Lakin okunduğunda sol oyukta karanfiller ateşe durursa, bilin ki bu kitap bir nişan bırakacak size de. Keyifli, bereketli okumalarınız olsun.
"Sen şefaat hakkı ver Rabbim cümle aşığa
Sahipsiz dolaştırma cennette yalnız başına"
