Hep bir şeyleri bekleyen ruh halimiz bizi umut dolu canlılar haline dönüştürebildiği gibi bilmediğimiz bir yolda terk edilmiş bir halde de bırakabiliyordu.
Biliyordum ufacık bir güven, hayal etmeyi kolaylaştıran sıcacık bir umut bir çocuğun kalbine girdiğinde yabani tohumlar açamadan kuruyacak,yeni tohumlar büyümeye başlayacak, kimsede olmayan kokular ve renkler dünyaya saçılacaktı.
Vicdan, insanın yüreğine gizlenen bir lamba gibiydi ne zaman yanıp ne zaman söneceğini bilemezdiniz, bir kere yanınca da geçmiş olsun , her şeye yön veren o olurdu ...
Hangi zaman diliminde , nerede olacağımız bizi biz yapıyor.Hesaplasak da kurcalasak da bu işlerin özü hesap kitap dinlemiyor , bakkal defteri basitliğinde karşımıza çıkıyordu.
Bunları daha önce niye bu kadar detaylı düşünmediğini biliyordu.
…
Yaşlılık insanın hayatında bu yüzden vardı. Düşünmek istemediğimiz, yaşadığımız ne varsa bir muhasebenin içine girilecek zaman dilimi yaratıyordu.
Vicdan, insanın yüreğine gizlenen bir lamba gibiydi ne zaman yanıp ne zaman söneceğini bilemezdiniz, bir kere yanınca da geçmiş olsun, her şeye yön veren o olurdu…
Hangi zaman diliminde, nerede olacağımız bizi biz yapıyor. Hesaplasak da kurcalasak da bu işlerin özü hesap kitap dinlemiyor, bakkal defteri basitliğinde karşımıza çıkıyordu.