Sevda felaketi insana başka bir hal, bir gariplik, nasıl anlatayım, herkeste olmayan bir hâl veriyor. Kimsenin görmediği en küçük en nazik şeyleri gösteriyor. Kalbi çok ince hislere alıştırıyor...
Ah, anlatamıyorum, anlatamıyorum; kalbimin ince bir damarının koptuğunu, ruhumun bir acı bir keder, bir hüzün perdesi ile örtüldüğünü nasıl bir dille anlatayım? Kime anlatayım?
Bir ara yüzüme kurumuş bir yaprak düştü. Düşten uyandım. İşte bu yaprak da, en hafif bir rüzgara bile dayanamayarak yere düşen, çürüyüp yok olmaya mahkum olan şu yaprağın düşüşü de bana hayatın anlamını, gerçek yüzünü gösteriyordu.