Çok geç olsa da elbet anlarsın.
Akşam olur
Hüzün çöker yalnız kalmış kalabalığına
Baş başa kalırsın kırgınlıklarınla.
(..)
Susarım.
Her zaman yaptığım gibi.
Sen çok geç olsa da elbet anlarsın..
Ağlarsın..
Gözyaşların sel olur,
Yüzme bilmeyen düşlerini boğar.
Yüreğinin gizli sığları çöker ansızın,
Bir çift göz ararsın giz bakan
İnsanların çıkarlarına şahit olur hayallerin
Kırılırsın
Çok geç olsa da elbet anlarsın..
Merak etme ne âhım var sana, ne de kötü bir kelamım. Ve hep iyi dileklerimle uğurlayacağım seni her gece rüyalarımda. İyi bak kendine sevgilim. İyi bak yüreğine. İyi bak sensizliğime..
O kadar kitap okuyorken,
Sen niye iki kelimemi duymaktan ıraksın.
Kaç sözüm kaldı kulağına inci olan?
Ya da kaç hatıram var belini büken?
Su uyursa acı uyur mu?
Bu sancı hangi öğünde diner?
Ben anladım bu kışa bulanmış şehre, bahar hiç uğramayacak. Selam sabah esirgenirken kalbime, dostlar seni soruyor, dayanıklılık testine tabi tutmak istercesine gözyaşlarımı..