Zembilfroş Destanı
Naci ÖzsoyZembilfroş Destanı Gönderileri
Zembilfroş Destanı kitaplarını, Zembilfroş Destanı sözleri ve alıntılarını, Zembilfroş Destanı yazarlarını, Zembilfroş Destanı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dil serdar e, aqil wezîr e, tercumanê hestan e Rêya dinyayê ji gumanan nedît fermanek Pak û paqij nebû û derneket ji bîra tarî Yusufekî biçûk bi firê ket, wek tercumanê tenêtiyê
Mirzayê egit, siwar bûbû li Zilfiqarê û li Kehêlê Bi cîhan re ketibû cengê, xwe ixlasê girtibû Rê dirêj bû, bi derd û kul bû, qeder mubtelabû li evînê Zevta dil, tunebûnê dixwaze, hebûn diçe husrané
Her ku çi bû ji Wî çêbû, Yar ket, roj şewitî Bêhnekê têrê kir bala Xweda ve, rojê şewitand hemû alemê Dem derbas bûn, demsal vegeriyan, Mîrza bû Mîr roj Zerre vegeriya, silav da, xew mir û geş bû roj
Selam dedi akan çaya, ağlayan bulutlara Selam dedi kendisine, bakan kafatasına Hep konuştular hakikat, sahte masal ne varsa Yandı yürek andı aşkı, gökte yerde ne varsa.
Got silav li we, çemê dikişe û ewrên bigirîn Got silav li te, ey qaqotê li min dinêrî Her axivîn... rasteqînî û derewîn û çîrok... çi hebe Dil şewitî bi eşq, lepiti erd û esman çi hebe
Bi lehîye re bûye wek serad, di robarê de seriyek. Bang kir li ter û hişk, digel kû îskelet bû. Kesî ne bihîst çi xerîb, tenê zarokekî saf Mirza. Nişkêve wî li erdê rakir û girte nava destê xwe yên hewîrmûşî