Dinməz-söyləməz onun ardınca gedən qadın da başını sinəsinə əymiş,əllərini plaşının cibində gizlətmişdi və birdən Ravik bu meydanın tənhalığında hiss etdi ki,tanımadığı,bilmədiyi bu qadın,qəribə də olsa,bircə anlığa ona lap doğmalaşdı.Bəlkə də,bunun səbəbi elə tənhalığın özü,qadının da onun kimi qərib olması idi.Halbuki qadın onun üçün yad bir adamdır,görünür,illərin tənhalığı,qəribliyi onları yaxınlaşdırmışdı.