Chuck Palahniuk'un kendince zeki ve esprili hikayelerini severim. Fakat bu hikâyeler olmamış.
Çizgi roman olsa daha iyi olabilirdi belki. İçeriğine geçmeden kitabın basımı hakkında bir şeyler eklemek istiyorum. Battal boy, aşırı derecede iri puntolar ve çok iyi bulamadığım mandala tarzı çizimler. Bu kadara gerek var mıydı bilmiyorum ama elbette bunu sevenler de olacaktır.
Kitabın içeriğine gelecek olursak 8 tane absürt hikaye okuduğumu düşünüyorum. En çok sevdiğim hikaye "Hayalet Yazar" oldu. Belki tüm hikayeler aşağı yukarı böyle gitse daha çok beğenebilirdim. Aşırı derecede klişe olan hikayeler de vardı. Ben bunları Palahniuk'dan mı okudum diye kendime soruyorum.
