Esra Özkan

Esra Özkan
@kitapkurrrduu
Yarım kalacak bir hikaye ...
Sabitlenmiş gönderi
Neydim ben, ağlamaya programlanmış bir robot mu?
Reklam
Gündemden biraz uzak durup kafa dağıtmak için aylar sonra girdiğim sitede karşıma çıkan iletilerin hepsinin enkaz adresi olması.
Esra Özkan tekrar paylaştı.
İnsan, en sevdiklerinden birini bile toprak altına göndermişse; mezarlıklar, gözüne ev gibi görünür artık: Eskisi gibi tedirgin olmaz oralara giderken.
Sayfa 22 - destek yayınlarıKitabı okuyor

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Baktım; diğer masalarda bira içen köylü kadınlar vardı. Manzara beni şaşırtmadı... Çünkü bu köyün erkekleri, kadınlarını "Han" bellediklerinden, kadınlara "Han'ım" derlerdi; duymuştum bunu... Buradaki kadınlar " ikinci sınıf vatandaş" değillerdi; sosyal hayata tümüyle dahillerdi... "Hanım" hitabındaki hakiki manayı, her tavırlarında hissettiren Kibele'ler vardı burada...
Sayfa 21 - Destek YayınlarıKitabı okuyor
Tek korkum, yarın ölebilirim kendimi tanıyamadan...
Reklam
Sustuğunuz yerde anlayana denk gelsin yüreğiniz...
26.05
Çocuksu yanımın zarif incisi...
fe
Sonumuz ne olur bilemem ama güzel yüreğinin daima duacısı olacağım. 🖤
Yürek yorulunca ter gözden akar.
Babam Beni Şahdamarımdan Öptü
Babam Beni Şahdamarımdan ÖptüOzan Önen
8.3/10 · 863 okunma
Reklam
Kalktım, baktım gecenin üçündeymişim. Ben nasıl bir kadınım hiç sevilmemişim...
Ruhum hayatımdan yoruldu... Fernando Pessoa
Yarayla alay eder, yaralanmamış olan..
Tanıştığımız iyi insanlar da rızkımızın bir parçasıdır...
Resim