Yalnız yaşamak benim tercihim olmadı hiçbir zaman. Yalnızlığın sıkıcılığından kurtulmak için hep arkadaşlıklar kurdum, dostluklar edindim, sevgililerim oldu. Ama ne yaparsam yapayım en sonunda yalnız kalacağımı gördüm. Çünkü okudum ve okudukça başkalarıyla aramdaki bilinç, bilgi ve anlayış mesafesi arttı. Ne var ki yine de insan aramaktan vazgeçmedim, vazgeçmem de. Çünkü insan sosyal bir varlıktır ve tek başına yaşamak için yaratılmamıştır. Nietzsche'nin düşündüğü gibi hayatı olumlamak ve yaşamdan kopmamak en ideal davranıştır. Ruhsal yapımızı dengede tutmak için de gereklidir yalnızlığa karşı direniş.