Modern kültüre duyulan inanç sıkıcı, boğucu bir şeydi. Bu, yarının ana çizgileriyle bugünden farksız olması, gelişmenin sadece, ayağımızın altındaki yolun bir benzeri üzerinde ilerlemek anlamına gelmesi demekti. Böylesine bir yol, bizi hiçbir zaman serbest bırakmadan uzanıp giden bir çeşit esnek hapishane gibidir.