İnsan bir parçadan kaçabilirdi belki ama bir başka parça gelir ayağını yerden kaydırıverirdi.
Her ne kadar içinde bulunduğun durum alışılmadık olsa da, endişelenmene hiç gerek yok. Kimsenin nadir bir tırtılı kurtarma görevi olmadığı gibi, onu yargılamaya da hakkı yok çünkü.
Aynı Kolomb’un yumurtasındaki gibi, en doğru çözüm saçmalık derecesinde basit olandı. Eğer gayret göstermekten kaçınmazsa, savaşmayı göze alırsa oyun daha bitmemişti.
Hayat, parça parça sayfalardan ibaret olamazdı. Doğru düzgün ciltlenmiş bir günlüktü olsa olsa.
Sayfa 93Kitabı okudu
Bir zamanlar, biri adamı Möbius şeridine benzetmişti. Yani, kâğıttan bir şeridin bükülüp iki ucunun birbirine yapıştırılmasıyla oluşan, önü ve arkası olmayan bir yüzeye.
Sayfa 72Kitabı okudu
Yazar olmayı istemek, perde arkasındaki kuklacı olup kendini kuklalardan ayrı tutmayı isteyen bir egoizmden ibaret.
Sayfa 82Kitabı okudu
"Öğrenciler her sene nehirden akan sular misali kendilerini aşıp giderken, öğretmenler nehrin yatağına gömülmüş taşlar gibi sabit kalmak zorundaydılar. Umutlar başkalarına anlatmak için vardı, kendi hayalleri için değil."
Sayfa 59 - Monokl yayınlarıKitabı okudu
''...kendi kendini terk edip kaçabilirdi belki de.''
“İnsanın kendisinin kum olması. Kumun gözleriyle dünyaya bakması. Bir kere öldükten sonra, ölüm hakkında endişelenmeye gerek kalmaz.”
Sayfa 73 - Monokl EdebiyatKitabı okudu
Kum sabit durduğu zaman onun gerçek özelliklerini anlayamazsın. Aslında kum akmıyor da akış kumun ta kendisi.
Sayfa 73Kitabı okudu
"İşte gerçek bir kadın bu," dedi adam kendi kendine. Sonra hemen kendini ayıpladı. "Aptal erkekler, bu hareketlerin peşine düşer, sonra da gerçek çöküşü yaşarlar."
"Şu yaptıklarına bak! İyice havaya girdiler... Halbuki, fare kadar bile beyinleri yok..."
Kilitli olup olmadığına bakmadan, sadece anahtar deliğini görmekle ümitsizliğe kapılmanın anlamı yok...
Hüzünlü tek yön bilet şarkıları mırıldananlar, ancak gidiş-dönüş biletlerini çoktan cebine koymuş olanlardır.
Sayfa 117Kitabı okudu