a
Alıntı Şiir
Fotoğraf
Hayatla savaştığım bir köşem vardı bir zamanlar
Şimdi orayı da yıktılar.
Oradaki depremlerde sadece ben sallanırdım,
Yıkılmazdım ama,
Diklenirdim hayata
En dik yokuşunu çıkardım.
Yorulmazdım ama
En karanlık kuytuda vurulurdum
Kan gülüşümü götürürdü, gövdem yere serilirdi
Ama ölmezdim
Yüzüme değen bir iki tel saç pansumanım olurdu
Şimdi dımdızlak kaldı göz altlarım
Tam ortasındayım mehtabın
Fırtınalar uçuşturuyor ceketimi
Benim elim ceketin cebinde
Ceketin cebinde bir fotoğraf
O da uçmasın diye
Çok sahiplenmeden seveceksin mesela. Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, hem de hep senin kalacakmış gibi.
Can Yücel
senin aklına da uğrayamam ya!..
Cebimde buruşturduğum şiirlerimi
Gözlerinize seriyorum
Esasında suskunum, susmuşum
Lisanım alaturka, sefil ama daniska
Çehrem bir o kadar zemher
Ruhanî ızdıraptan olsa gerek bu zemher
Sana yaşamak kolay,
Sen birde her hayali senle olana sor.
Sen unutur gidersin,
Sen birde her gün senin adını yüreğine kazıyana sor.
Sen şiir paylaşırsın haykırırsın derdini,
Sen bir de senin için şiirlerini yakana sor.
Sen sevdanın ne demek olduğunu bilmezsin,
Sevdası yüzünden soluksuz uçan bir kuşa dönene sor.
Sen ateşten korkarsın,bir de içi mahşer yeri gibi olana sor.
Senin ellerin semaya feda edilmeyi bilmez,
Sen bir de senin için arş a mahkum olan ellere sor.
Sen aydınlığı güneşten bilirsin,
Sabahleyin senin ile aydınlanana sor.
Sevda neymiş sevmek neymiş.
Bir an kayboldun gibi! yaşadım kıyameti
Yoruldun ama buldun ey kalbim emaneti
Yeniden su yürüdü dalıma yaprağıma
Bir bakışın can verdi kurumuş toprağıma..
Sensiz geçen zamanı belli yaşamamışım
Sensizlik bir kuyuymuş onu aşamamışım
Bir yol buldum öteye geçerek gözlerinden
İşte yeni bir dünya peygamber sözlerinden
Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm
Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm.