"En büyük kalp kırıklığımı ben sende yaşadım, en sevdiğim, en değerlimde yaşadım o kalp kırıklığını, şimdi bu dediğin sözler benim için hiçbir anlam ifade etmiyor."
Ne ilginç değil mi? Bana güvenmeyi öğreten ile güvenmemeyi öğreten aynı kişi...
Ben seninle ölmeye bile razıydım ama sen benimle yaşamayı bile seçmedin
"Geçmişimde güzeldin bırak güzel hatırlayayım seni, mahvetme geçmişimi..."
kalbini kilitli kapılar ardında saklamanın bir manası yok, isteyen o kilitleri de kırar kalbini de
Taşlar ya da sopalar, asla kıramaz kemiklerimi.
Fakat kelimeler öylesine kırdı ki beni
Tek tek sayılsa da kemiklerimin hepsi ve
Ölecek olsam bile,
Açlığa mahkûm ettim kendimi
Hayatımı daha anlamlı hale getirdiğin için ölmekten vazgeçtim ben, hayatımı mahvet diye değil