Seni hatırlayan son kişi öldüğünde aslında hiç yaşamamış olacaksın
Sözlerine dikkat edin çünkü, birinin kalbini kaç defa parçaladığını bilemezsiniz
En çok da "yanındayım" diyenler tarafından yalnız bırakıldım
Ölmek de bir tercihtir, yaşamaktan daha az çaba isteyen bir tercih
"Öleceğimi bile bile aşık oldum ben sana, pişman değilim seni sevdiğim için sevgilim, hiçbir zaman da pişman olmayacağım. Başlangıçım senin sayende oldu, ölümüm de senin ellerinden olsun sevgilim."
Yine bulsan beni, yine mahvolacağımı bilsem bile yine severdim seni, yine aşık olurdum sana ve yine mahvolurdum senin için...
"En büyük kalp kırıklığımı ben sende yaşadım, en sevdiğim, en değerlimde yaşadım o kalp kırıklığını, şimdi bu dediğin sözler benim için hiçbir anlam ifade etmiyor."
Aklım savaşsa da kalbim yenildi sana, nasıl vazgeçeyim senden.
Ne ilginç değil mi? Bana güvenmeyi öğreten ile güvenmemeyi öğreten aynı kişi...
"Kelimeler yetseydi seni anlatmaya şu an kitap yazıyor olurdum."
Ben seninle ölmeye bile razıydım ama sen benimle yaşamayı bile seçmedin
"Geçmişimde güzeldin bırak güzel hatırlayayım seni, mahvetme geçmişimi..."
kalbini kilitli kapılar ardında saklamanın bir manası yok, isteyen o kilitleri de kırar kalbini de