Fikirleriyle, yönelimiyle ve yalnızlığıyla hüzne dem vuran canım şair; yüreğimizin bordo gülü, Ankara'nın sokaklarını kanatlarıyla arşınlayan hüzün kuşu... İyi ki geçtin bu dünyadan, iyi ki hüzün kadar umudu da öğrettin bize dizelerinle, iyi ki sahip olduğun değerleri ve ait olduğun kimliği doyasıya savundun yaşamı kirletenlere karşı 🌸
Elbet geçer bu hüzün mevsimi .
Bir baykuş bir serçe ile arkadaş olduğu gün
O gün size sevinci de anlatacağım...
bir solucan bir leylekle çiftleştiği gün
o gün bahar mevsimidir size aşkı anlatacağım.
ve bir gün elbette yıldızları sayacağım
- gelin kucaklayın beni,
yıldızları sayamıyorum...
"Doymadım doymadım adını anmağa
Oy benim canımın canı canım..."
Canım Zekâi; yüreğimin bordo gülü... aklımın, fikrimin, ruhumun Arkadaşı... Her şiiriyle öylesine dokundu ki yüreğimin en uç noktalarına, beni böylesine derinden etkileyen tek şair belki de kendisi.
Onunla tanışmam yalnızca 9 yaşında başladı. Ancak tanımıyordum onun
bir gün ben
çocuk olucam. olucam
kanıma güller takıcam
eskitip yüreğimi çarşılarda pazarlarda
tanrıya şeker alıcam
koparıp ellerimi kitaplardan. kitaplardan
nedenleri niçinleri sorucam.
*