Anayurt Oteli bilinç akışı tekniğiyle yazılmış bir roman. Bana sorarsanız tam olarak anlayabildim mi yoksa anladım mı sanıyorum emin değilim.. Bazen bilinç akışı olan yerlerle ana öyküyü karıştırdım, bazen birbirine kattım ama yine de çok beğendim. Benim için en net anlamıyla iç gıdıklayıcı, baş ağrıtan bir romandı. Ana karakterimiz Zebercet hem rahatsız edici hem de acınan bir karakter, bu iki duyguyu aynı anda hissettirmesi bence Atılgan'ın büyük başarısı; kurguyu, bilinç akışını çok beğendim. Olaylar sizi içine çekiyor ve kendini merak ettiriyor ki bu benim için büyük bir artı. Aynı anda karakterin hem değişimine, hem çaresizliğine, hem tutarsızlığını tanık okuyorsunuz hem de karaktere karşı nefretle acımak arasında kalıyorsunuz, büyük bir merakla, severek okudum.