Dur ayağa! Zəfər çal yorğunluğa, ruh əgər
Qüvvətlisə canında, zəif olsa da bədən
Yenə sənin olacaq hər qələbə, hər zəfər!
Hələ qarşıda vardır çox uzun bir pilləkən;
Sənə layiq deyildir yolundan geri dönmək;
Qoy ruhlansın ürəyin - eşidirsən əgər sən.
Təbiətdən alınıb insanın hər əməli,
Hər əməl təbiəti təqlid edir əzəldən.
Ona Tanrı nəvəsi söyləmək olar, bəli.
Müqəddəs kitabdan da bilməlisən bunu sən,
İnsanlara birinci çatdırıbdır təbiət
Allahın bu sözünü: yaşa, yüksəl, çiçəklən.
Müəllimim söylədi: "Bax, bu adamlar ki, var
Onlara güc gəlibdir öz sonsuz qəzəbləri,
Bunu da bilməlisən, bax, gördüyün bu qaynar
Dalğalar altında da insanlar var; hər biri
Nəfəsini alanda köpüklənir su üzü,
Baxan kimi bunları görür insan gözləri.
Batıb üzə çıxdıqca pıçıldayırlar: "Düzü,
Süsləşdirir, sıxırdı ən sevincli çağında
Günəş şüalarıyla parlayan göylər bizi;.
Darıxırıq burda da, çamırlıq qucağında".
Boğazlarında bu cür nəğmə qaynayır elə,
Kəlmələr anlaşılmır onların dodağında".