Soruşdum: "Müəllimim, bu adamlar, nədəndi
Əzab çəkəndə belə eləyirlər şikayət?"
"Söyləyərəm bu saat, cavabımda o dindi, -
Onlar ölmək istəyir, ölə bilmirlər fəqət,
O qədər ağırdı ki, bu həyatın nəfəsi
Başqa cəza onlara görünərdi səadət
Bu vaxtadək qəlbinin hökmünə baş əyməyən,
Sonra isə ağlının ən sirli guşəsində
Bütün duyduqlarını kökündən atıb gedən
Adama bənzəyirdim uçrumun dövrəsində,
Əvvəllər ürəyimi şirnikdirən xəyallar,
Düşündükcə məhv oldu qorxunun pəncəsində.