c
Cemal Süreya Sözlerim
“Şairin Gömleği...”
Ahmed Arif, Cemal Süreya’ya öylesine inanır, onu öylesine sever ki, hiç görmediği halde Cemal Süreya’nın kız kardeşiyle evlenmek ister. Cemal Süreya, bu durumu kardeşine söyler. Kız şaşırır, ikisi de birbirini tanımıyordur. Cemal Süreya, ‘Evlen kız. Türkiye'nin en iyi şairi’ der..
Zafer Çarşısı’ndaki kahvede sözleşirler. Tanışacaklardır. Cemal Süreya, kız kardeşini alır gider. O zamanlar, çarşı kitapçılarla doludur. Bekle bekle Ahmed Arif yok. Kitapçıları dolaşırlar. Herkesin birbirini tanıdığı çarşıda ayaküstü sohbet ederler. Ahmed Arif yok. Kız bozulur, onuruna dokunur.
Cemal Süreya, ertesi gün öğrenir ki, Ahmed Arif
temiz bir gömleği olmadığı için gelememiştir..
Bir yandan tek bir temiz gömleği olmadığı için sevdiği kadınla randevusuna gidemeyecek kadar ince bir ruh hali, diğer yandan tek bir kitabıyla nesilleri etkileyecek kadar destansı bir gönül…
Ahmed Arif , 
Cemal Süreya , 2 Şairimize de rahmetle...
Kim sevmez ki sevgili yazarım!
"Huzur veren insanları seviyorum.
Deniz gibi berrak coşkulu,
Alabildiğine mavi,
Umut dolu..."