Kocaman,kırmızı ve kanlı bir şey tepemde dikilmiş dişsiz ağızıyla gülüyordu.
-Kızıl kahkaha bu. Dünya çıldırdığında işe böyle gülmeye başlar. Dünyanın çıldırdığını biliyorsun değil mi? Ne çiçekler var üstünde, ne de şarkılar; derisi yüzülmüş bir baş gibi yuvarlak,pürüzsüz ve... Sayfa 60
Ne düşünüyor? Ölürken bile adını söylemek istemeyen bu insanın ruhundaki umutsuzluğun derinliği muazzam olsa gerek. İsme ihtiyacı mı var? Hayatla ve insanlarla işi bitmiş,onların gerçek kıymetini anlamış ve etrafında kimse yok, ne dostları ne düşmanları,istedikleri kadar bağırıp çağırsınlar,çileden çıksınlar,tehdit etsinler.Sayfa 50
220 syf.
·
Puan vermedi
Bir zamanlar yaşardım.Eski köydemi,ince hayellerdemi orasını hiç hatırlamıyorum.Bak bu tam olarak Veronikaya geldiğinde ölmüşdü.O unutmadan her şeyi silmişdi.Bir anda kendini hiç yaşamadan nasıl bu kadar şey yaşamışdı? Anlamak,anlatmak,kavramak belkide bunların hiç birini...
Sen benden gidince bak neler oldu…Delilik
İnsan böyle bir yerde yalnız kalınca deli mi, cani mi, yoksa ışıktan yoksun bedbaht mı olur?
