Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Devrimde farklılık
Her coğrafyanın somut gerçeklikleri, çelişkileri ve onu çevreleyen somut şartları ve etkenleri haliyle her coğrafyada devrimin farklı yapılmasını sağlıyacaktır. Bunun en büyük örneklerinden biri Nepal olmuştur. Padişah ve Başbakan arasındaki çelişkiden faydalanarak en geniş çerçevede ilkeli birlik ile devrim gerçekleşmiştir.
Enternasyonalizm-Natüralizm ve Devrim
Emile Zola öldüğünde işçiler cenazesinde “Germinal, Germinal” diye bağırmışlardı. Sömürülenlerin sesi olan Zola ölümüyle dahi devrime ışık olmaya devam etmiştir.
Tam bağımsız ve gerçekten demokratik bir ülkenin dürüst bir yurttaşı olarak yaşamak isteyenlerin sesi 19.yüzyılda olduğu gibi 21.yüzyılda da kısılmaya defaatle çalışıldı. Bu amansız mücadele bitmeyecek.Toplumsal yaraların sebeplerine kör kalınmaya devam…
‘’Sefalet bu işin fıtratında var’’
-İnsan güçlü olmadığı zaman akıllı olmak zorundadır.
-Kentleri ateşe verin, insanları kırıp geçirin, her şeyi kökünden kazıyın, bu çürümüş dünyadan hiçbir şey geriye kalmadığı zaman yerine daha iyisi biter belki.
-Pırlantadan alınmayan vergi, kitaptan alınıyordu; çünkü pırlanta alandan değil, kitap okuyanlardan korkuluyordu.
-“(....) kanımı donduruyorlar, sinirlerimi felç ediyorlar. Ufuklar genişliyor, ışık yükseliyor ve gökyüzü aydınlanıyor, onlar alçakça bir yaşam içinde yediklerini sindiriyorlar; ışıktan rahatsız olan baykuş gözlerini kapatıyorlar, rahatsız edilmekten ve yataklarında öğleye kadar geviş getirerek yatamadıklarında feryat ediyorlar. (....) Şimdi zaman cesur ve enerji dolu devrimci insanların zamanıdır. (....) Benim, güzellik ve mükemmellik gibi bir kaygım yok kesinlikle. Büyük yüzyıllarla alay ediyorum. Benim tek kaygım yaşam ve mücadeledir.
İbrahim kaypakkayanın sorgusu:
"Esasen biz komünist devrimciler, prensip olarak siyasi kanaatlerimizi ve görüşlerimizi hiçbir yerde gizlemeyiz. Ancak örgütsel faaliyetlerimizi, örgüt içinde bizimle birlikte çalışan arkadaşlarımızı ve örgüt içerisinde olmayıp da bize yardımcı olan şahıs ve grupları açıklamayız. Kişisel sorumluluğum açısından gerekeni zaten söylemiş bulunuyorum. Ben buraya kadar anlattıklarımı samimiyetle inandığım Maksist-Leninist düşünce uğruna yaptım. Ve sonuçtan asla pişman değilim. Ben bu uğurda her türlü neticeyi göze alarak ve can bedeli bir mücadeleyi ön görerek çalıştım ve neticede yakalandım. Asla pişman değilim. Bir gün sizin elinizden kurtulursam gene aynı şekilde çalışacağım.."
İbrahim Kaypakkaya
"Zamanların en iyisiydi, zamanların en kötüsüydü, hem akıl çağıydı hem aptallık, hem inanç devriydi hem de kuşku, aydınlık mevsimiydi, karanlık mevsimiydi, hem umut baharı hem de umutsuzluk kışıydı, hem her şeyimiz vardı hem hiçbir şeyimiz yoktu."
Fettan Dilbere sunulan başlar.. Bir çağın romanı..
İki Şehrin Hikayesi.. Bu iki şehrimiz
İran Devrimi’ne Farklı Bir Bakış
Kitap; İran Devrimi’ni konu almakta olup devrimi, devrimin yaşandığı dönemde Batı tipi aile yapılanmasında büyümüş olan bir kadının gözünden anlatmaktadır. Feminizmden parçaları da kitapta görmek mümkündür. Bunun yanında Komünizm’e de değinmekte olup bu 3 unsuru bünyesinde barındırmaktadır. Üstelik bunların hepsi yazarın hayatından alınmıştır. Benim son derece etkilendiğim bir kitap. Kitabın karikatür tarzında olması farklılık ve eğlence katmış. İlk defa bu tarzda bir kitap okudum, ilgilenenler filmini de izleyebilir.
Varoluş Ve Hakkaniyetlik Adına Bir Mücadele Ernest Everhard
Jack London’ın Demir Ökçe kitabı distopya edebiyatının ilk örneği olarak kabul edilmektedir. Demir Ökçe, önsöz ve 25 bölümden oluşmaktadır. Kitap, emekçi sınıf ile oligarkların oluşturduğu kapitalistlerin arasındaki mücadelesini anlatmaktadır.
Kitabın kahramanı Ernest Everhard’dır. Yapıttaki diğer kişiler Avis Everhard, Piskopos Morehouse ve
Kuvayi Milliye ile başlayan, Piraye’ye yazılmış şiirlerle devam eden devrim ve aşkın iç içe geçtiği bir kitap. Kurtuluş Savaşı’nı belki bir daha bu kadar güzel anlatan olmayacak. Kalabalığa karışmış, her milletten bir kişi Nazım Hikmet: Görmekten öte, gördüğünü yaşatan büyük usta. Ölüm taşıyıp ümidi yok edenlerle, her şeyin satılabilirliğini öğretenlerle, dini sömürenlerle devam ediyor kavga. Her satırda bir tat; hem aldığım tadın arttığını hem tat alma duyumun geliştiğini ayrımsıyorum.
Devrimin tohumları
Benim için bu kitap devrim düşüncesinin tohumlarıdır. Manifesto niteliğinde söylemler, devrime giden metinler, betimlemeler ve acılar… Herhalde John Steinbeck bu kitabın ikinci serisini yazsaydı(belki de vardır da ben bilmiyorumdur), kitapta halkın devrimini anlatmış olurdu…
Steinbeck, ince ince yazarak bir halkın sömürülüşünü, kapitalizmin ağırlığını ve bunlara karşı olgunlaşan o büyük öfkeyi, “kızıl”ı, anlatmış. Tektipleştirmek kolay oluyor sömüren için, sömürülen sadece yaşamak isterken ve neye uğradığının ve neyle suçlandığının farkında bile değilken…
En kolayıdır sömürülen bir halkı herhangi bir örgüt veya ideolojiyle bağdaştırmak, onunla hitap etmek nefret ettiğine, onunla köşeye sıkıştırmak, ezmek, saldırmak… ama anlamak zor olandır, ve kendini üstün gören zaten anlamak istemeyecektir; üstünlüğünü daha da ağırlaştırarak devam etmesini isteyecektir… bunun karşısında da teslim olmanın sınırı yoktur, Casy gibi düşünecekler olacaktır, çıkmazlar yaşayanlar, yanlışı görüp eninde sonunda doğruyu bulanlar, ve Tom gibi o yola girmek zorunda kalanlar… ama ne farkeder? Onlar “kızıl”lardır sadece, gerisi önemsizdir ve nefret nesnesinin kendisi olmuşlardır her biri. Bitmeyecektir ve yeniden yeniden dirilecektir halkın mücadelesi tekrardan yaratacaktır kendini, umutsuzluğu yaşayarak ve her şeyi kaybederek. Hiçlikten varoluşa yürüyüş budur aslında.
Kitabın sonuna ayrıca değinmek istiyorum. O son kısımda sadece derin bir nefes aldım ve hiçbir kelime geçmedi daha aklımdan. Kelimelerim yetersiz kalıyor…
Nurhak Dağları, Eşekli Köyü, Gemerek... İşkenceler, banka soygunu, ABD’li askerlerin kaçırılması.
Daha önce Denizler hakkında birkaç kitap daha okumuştum; Dar Ağacında Üç Fidan mesela. Daha romanımsı, anlatım olarak da daha güzel, masal gibi kitaplardı.
Bu kitapsa onlardan biraz daha farklıydı; Erdal Öz’ün cezaevi notlarından oluşan bir kitap. İşkenceler daha gerçek anlatılmış, birinci ağızlardan.
Mücadeledeki diğer insanları daha fazla tanıdım; Sinan Cemgil, Kadir Manga, Alparslan Özdoğan, Mete Ertekin, Mustafa Yalçıner, İrfan Uçar ve diğerleri.
Ve kitabın sonunda; her okuduğumda gözlerimi dolduran o 3 son mektup; sanki ölüme değil de devrime gider gibi yazılan, her seferinde ilk sefer ki gibi okuduğum.
