Söz dizimi (anlam ilmi) fasl(ayırmak), vasl(birleştirmek), istinaf(başlamak), hal-i muntakile( söyleyenin hali).
Bir küçük "H" harfi
Romanda geçen kelimeleri araştırmak gibi önünü alamadığım bir hastalık sonucu bazı şeyler hakkında düşünmeye başladım, ki zaten öncesinde de düşünüyordum aslında :D
Karşıma "intiba" kelimesi çıkmıştı. anlamı "izlenim" imiş. Mesela cümle içinde "intiba uyandırmak" ile de kullanıldığı için anlaşılır aslında. her neyse..
Başkasını bilmem ama "intiba" kelimesini görünce benim aklıma direkt 
İntibah kitabı geldi. Anlamı da izlenimle alakalıdır diye düşünmüştüm. Sonuçta kelime dizisi aynı devam ediyor. Sona geldiğinde sadece bir küçük "h" harfi fazlalığı var. Hatta sesli bir şekilde söylediğimizde aradaki farkı bastırarak söylemediğimiz sürece anlamıyoruz bile neredeyse.
İntibah çok farklı bir anlama sahip bir kelimeymiş :) "Uyanma, Uyanış" ve daha nice anlam. Ama kesinlikle izlenim değil. Belki birbiri ile bağlantılı, yani "İzlenimin ardından insanlardaki karaktere uyanıyorum." diyebiliriz. Benim kulağıma hoş geliyor açıkçası :D Ancak beni daha çok düşündüren şu oldu: dil ile yaşamımızı aynı kulvarda değerlendirecek ve modelleme yapacak olursak aslında hayatımızın anlamının, hayatımızın yönünün bir küçük "h" harfi kadarlık bir momentumun yarattığı enerjiyle farklılaşıp değiştiği benzetmesini yapabilirim. Sanırım dilden korkuyorum ve ona hayran kalmaktan kendimi alamıyorum. Çok ürkünç ve bir o kadar muazzam değil mi? Bir küçük "h" harfiyle bambaşka anlamlara geliyor kelimeler, bambaşka anlamlara geliyoruz. Bir küçük hareketimizle bambaşka hayatlar yaşıyoruz :D