Dalgıç Ahmedin gözlerinde ışıklı bir toprak parçasına hasretin kederi vardı..
Sayfa 100 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Deniz çekermiş adamı... Yalan! Ne deniz çeker, ne bir şey. Ekmek çeker, ekmek..
Sayfa 99 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Cümlesi denize sevda bağlamıştır. Atadan, dededen kalma bir laf vardır: Denize değen iflah olmaz bir daha derler. Ölünceye kadar gider bu aşk... Akıl, sır ermez.."
Sayfa 95 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"En iyisi toprak. Ayakların sağlam basar. Kalleş değildir. Ne var, ne yoksa toprakta. Bütün denizcilere söyleyin, toprak gibi güzeli yok.."
Sayfa 94 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Allah size toprak gibi bir nimet vermiş, siz onu cennet edin.."
Sayfa 94 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Deniz adamları yarı delidir. Onların emekleri kan emek. Onların hayatları ölümdür. Yüz metre denizin dibine gidiyorlar. Akıl mı bu? Ama geçim... Toprakları yok onların. Onların toprakları da denizdir.."
Sayfa 94 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Gözlerindeki karaltı, gözlerindeki keder, en karanlık gecelerden daha koyuydu..
Sayfa 91 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Peri Düğünü
Köylülerin dediklerine göre, insanoğlunun düğünlerine benzemiyormuş. Halleri insanoğlunun hallerine benzemiyormuş. Orada herkes birbirini sayıyor, seviyormuş. Perilerin hepsi aynı biçimde güzel giyiniyorlarmış. İçlerinde, katili, hırsızı, hastası, sayrısı yokmuş. Büyüğü küçüğü, hükmedeni yokmuş. Padişahları bile bütün periler gibi bir periymiş. Soyanı, soyguncusu yokmuş. Kulu, kul edeni yokmuş. Bizim dünyamızdaki cümle kötülüklerden haberleri bile yokmuş. Yalan yokmuş, yalan... Aşkmış, sevgiymiş..
Sayfa 88 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Maçandaki Bacalar Ormanının Efsanesi
Zamanında buralar güzel bir ülkeymiş. Bereket fışkırırmış topraktan. İnsanlar birbirlerini sayarlarmış, severlermiş. Fakiri fakir, zengini zengin değilmiş. Hırsızlık, katillik yokmuş. Üzümler ballı, buğdaylar taneliymiş. Bura halkının bir tek kaygısı varmış, o da ölümden..
Sayfa 72 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Mustafa demişti:
"Bu köyler senin bildiğin köyler değil, hepsi okuryazar. Osmanlı'dan beri bu köyde okul var... Öyle efsaneye mefsaneye inanacağı zor bulursun."
Ben biliyordum ki, efsane öyle okumuşluğa falan bakmaz. Efsane insanoğlunun içindedir. Ölüm gibi, arılık gibi, korku gibi, temellidir insanda..
Sayfa 67 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu