Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Fenomenoloji, Psikoloji

Profil
Kulağa nüfuz eden ses, etkilerini tüm beden aracılığıyla ya­yar.
Sayfa 245Kitabı okudu
Reklam
Bir cümlede bir hayatın ve bir hayat hikâyesinin anlamı­nı ve karşı-anlamını aydınlatan anlam çarkları gizlenebilir.
Sayfa 239Kitabı okudu
Dibe batar insan Kayıtsız kaldığında Kendi acısına bile. Dinleyecek hiçbir şeyi kalmadığında, Söyleyecek hiçbir şeyi, Görecek hiçbir şeyi kalmadığında. Ağız konuştuğunda ama sesleri duymadığında.
Sayfa 216 - MargheritaKitabı okudu
Herkes için bir bakışı vardır ölümün. Ölüm gelecek ve gözleri senin gözlerin olacak. Kötü bir huya son vermek gibi olacak, Aynada görmek gibi olacak Ölü bir çehrenin yeniden belirişini...
Sayfa 203 - PaveseKitabı okudu
Gizliden gizliye en korktuğumuz şey mutlaka gerçekleşir.
Sayfa 201 - PaveseKitabı okudu
Reklam
Zihnimde, yavaş yavaş, geri dönse de, o hiç yokmuş gibi olacağına dair bir fikir aydınlanıyor. İnsan bırakmaya niyetli olduğu kişiye ‘Fil never forget you’ (Seni asla unutmayacağım) der.
Sayfa 200 - PaveseKitabı okudu
Kendi ruh hallerinin değişken rengine anlamsız oldukları için tahammül edersin.
Sayfa 199 - PaveseKitabı okudu
Enteresan bir izah olmuş...
Uyuşturucu bağımlılığı, bir ölümsüzlük hayalidir ve derinden derine çocukluğa gönder­mede bulunan bir haldir. Ancak arada bir fark vardır: Çocukken ölümsüz olmak istemeyiz çünkü zaten ölümsüzüzdür. Çocuklar ölüme dair hiçbir şey bilmezler. Şimdiki zamanı yaşarlar; olayda, bir diğer deyişle sonsuzlukta ikâmet ederler. Uyuşturucu bağımlıları ise ölümü öğrenmişlerdir ama buna karşın çocuklukta kalmak is­terler, “bilginin kendisi olan” bu bilgiyi saplantılı bir şekilde red­dederler. Bunun üzerine de kendilerini, ölümlülük duygusundan çekip alan: yani çocukluk etkisini yeniden uyandıran: hayata (ve de ölüme) dair hiçbir şey bilmedikleri, sadece yaşadıkları zaman duymuş oldukları o özel büyüyü yeniden canlandıran uyuşturu­culara verirler.
Sayfa 169 - Fabio Anibaldi CantelliKitabı okudu
Aşk sözcüğü aşkla sevilmeye nasıl benzemiyorsa, filozofların umut dediği şeye hiç de benzemeyen bir umut bu. Bunu dile getirmem olanaksız. Sadece bir çocuk buna dair bir şeyler söyleyebilir.
Sayfa 161Kitabı okudu
Reklam
Nadiren bilincinde olsak da, durup içimizde neler olup bittiğine pek bakmasak da, oluşum ve solma süreci asla son bulmaz.
Sayfa 158 - Hermann HesseKitabı okudu
Şan ve onur; zevkler ve iyilikler Bir arzudur sadece; yoktur meyvesi yaşamın, Yararsız sefalettir. ... Ölümdür onca umuttan bana kalan...
Sayfa 156 - LeopardiKitabı okudu
Belki de, umutsuzlukta, bir şeylerin keyfini sürme ya da daha özgür, serbest olma, kendine hâkim olma, kaybedecek bir şey kalmadığından kendi yeteneğine göre hareket edebilme umudu ba­rınmaktadır. Umutsuzluğun kendisi de umut olmadan yaşayamaz.
Sayfa 150 - Giacomo LeopardiKitabı okudu
Hölderlin
Umut! sevgili! iyiliksever umut! Küçümsemezsin yasta olanın evini, Ve asaletle, sevinçli bağlılıkla, hükmedersin Ölümlülerin ve göğün güçlerinin arasında. Neredesin? Az yaşadım; ama soğuk esiyor Akşamım daha şimdiden Ve dilsiz, gölge misaliyim, Burada; ve ezgisiz kalmış Kalbim dinleniyor göğsümdeki ürpertilerin arasında.
Sayfa 145Kitabı okudu
52 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.