...Anne, sanki kapıdan hiç uzaklaşmamış gibi hışımla kapıyı açıp hızlıca bebeğin yanına geliyor. "Sen mi uyandırdın?" diyor sertçe. İlk, çocuk, ilk annelik duygusu... Sinir telleri tabii olarak gergin. Anlayışlı olmak gerekir. Pencereden, evlerin ışıltılı pencerelerine bakarak, "Hayır, kendisi uyandı," diyorum. Birini, uykusundan uyandırmanın verdiği o tatlı hisle gülümsüyorum.
"Günaydın annesi!"