Ve aşıkken de
Sevdiğimizin dokunuşuna ihtiyaç duyarız, nefese ihtiyacımız olduğu kadar.
Ama ben o dokunuşun değerini anlayamadım.
Onun dokunuşunu,
Onu kaybedene kadar.
Eğer bunu görüyorsanız ve yapabilirseniz
O'na dokunun, sevdiğinize.
Hayat bir saniyeyi kaybedemeyecek kadar kısa.
"Havaya ihtiyaç duyduğumuz gibi sevdiklerimizin dokunuşuna da muhtacızdır. Ama ben dokunmanın önemini hiç anlamamıştım.Onun dokunuşunun önemini.Ta ki mahrum kalana kadar."
Nefes almak için havaya ne kadar ihtiyaç duyuyorsak, sevdiğimizin dokunuşuna da ihtiyaç duyarız ama dokunmanın önemini hiç anlayamamıştım onun dokunuşuna sahip olamayana kadar...