Dinlə sözlərimi, yaxşı qulaq as
İnsan bu dünyada qonaqdır, qızım.
Şan-şöhrət, var-dövlət, bəzək-düzəklər
Bu gün var, sabah yox, sınaqdır, qızım.
Ətrafa boylanıb bir göz gəzdirsən,
Nə qədər hikmətlər, sirlər görərsən.
Toxum səp, meyvəsin mütləq dərərsən
Zəhmətin bəhrəsi dadlıdır, qızım.
Sadə ol, sadəlik ucaldar səni,
Gözəl duyğularla bəslə
Bir xeyli zamandır getdi, gəlmədi,
Əhdi peymanına qurban olduğum!
İstədi can verdim, qǝdir bilmədi,
O şirin canına qurban olduğum!
Dedim: ayrılığa yoxdur tavanım,
Ayrılıb getməsin sərvi-rəvanım!
Bir daha dönməzmi yosma tərlanım,
Əllərini üzüb məndən,
Yarım birbaş gedən oldu.
“Can” deyib, “can” eşidərdik,
Bu ayrılıq nədən oldu?
Qızılgüləm, dəstəyəm mən,
Bülbüləm, qəfəsdəyəm mən.
Gəzirəm mən qəmli-qəmli,
Görən deyir, xəstəyəm mən.
Yandı ürək, kabab oldu,
Gül bağçamda xəzan oldu,
Mən ki səndən ayrılmazdım,
Bu ayrılıq nədən oldu?
Yaranmışıq məhəbbətdən,
Alovlanıb yanıram mən.
Bu həsrətdən, bu möhnətdən
Gözümün yaşı dən-dən oldu.
Öz eşqimdən, diləyimdən
Ayrı düşdüm illərlə mən.
Ancaq səndən ayrı gəzən,
Ürək deyil, bədən oldu!
Məni axtar darıxanda,
Səni qəm-qüssə sıxanda,
Yorulub sərsəm həyatdan
Gözünün yaşı axanda.
Məni axtarma sevincǝk,
Qayğısız şənlik edəndə,
Gündə bir barda, kafedə
Qarşımda sənmisən, xəyalınmıdır?
Sevdalı könlümün soltanı dostum!
Gördüyüm röyamı, vüsalınmıdır?
Nigaran qəlbimin cananı dostum!
Sənmisən başımı oxşayan öylə?
Saçımda dolaşan əllərinmidir?
Xoş bir nəfəs kimi üzümdə, söylə
Dolaşan dağınıq tellərinmidir?
Söylə, bu gördüyüm həzin qaranlıq
Axşamdır, zil qara gözlərinmidir?
Xəyaldır oxşayan məni bir anlıq,
Sənin ümid dolu sözlərinmidir?
Kim duyardı sakit gözəlliyini
Dənizin fırtına, tufan olmasa?
Vüsalın ləzzəti duyulardımı,
Ayrılıq olmasa, hicran olmasa?!