Kalbimizi hâkedip, eş olabilecek kıymetlimizi, herkesleşmekten sakınıp ararken, yalnızlık ömrümüze usulca eş olmuş, biz isek; onla bir bütün olup yaş(l)a(n)maya farkındasızca alışmışız. Şimdilerde ise; ömürden geçen dünlerin, bugünlerin ve getirisi belli olmayan yarınların karşısında, içimiz içimize sığmıyorsa, sevgi pınarı çağlayan olmuş havzasından taşıyorsa, doğru bir kalpte olma uğruna çektiğimiz bu yalnızlığın vermiş olduğu boşluktandır. Taa içimizde, eksik kalan yanımızdan, kopan bu haykırışın içimizde yankılanan sesini, bu yüzden susturamıyoruz.
Bizim bekleyişimiz Serdar Tuncer'in demesi gibi; "Her yola çıkan menzile varamaz belki ama, unutma ki; yola çıkmadan da menzile varılmaz."
Cenab-ı Hâkk sevdiği bir kulun gönlü ile gönlümüzü eş eylesin inşallah, kalın sağlıcakla.✍️