İslam Hukuku Hocam ve fakültemizin de dekanı olan Prof. Dr. Şamil Dağcı’nın akademik araştırmaları neticesinde kaleme aldığı bir eser var bugün sırada. Kitabında, hayranı olduğum, büyük mezhep imamlarımızdan İmam-ı Şafiî Hz. anlatılıyor. İmam Şafii Hz. Çocukluğunu yetim olarak yaşamış, sürekli ilmî ve sair seyahatlerde bulunmuş, bundan dolayı dünyevi anlamda istikrarlı bir hayat sürememiş olmasına rağmen yaşamının her anında ilim ile donanmış bir İslam alimi. Küçük yaşta babasını kaybeden, yoksulluk içinde büyüyen, buna rağmen çok iyi bir eğitim gören büyük imam, daha yedi yaşında Kuran-ı Kerim’i, on yaşında iken İmam Malik’in Muvatta’ını ezberlemiş ve Klasik Arap Edebiyatı hakkında geniş malumat sahibi olmuştur. Hatta Bağdat’taki muhakemesi sırasında Harun Reşid ile Grek Tıp ve Felsefesi hakkında Grekçe konuşmuş olduğu ve Yunanca da bildiği belirtilir. Bütün mübarekler gibi türlü eziyetler görmüş, yine de dine hizmetten ve ilimden geri durmamıştır. İçtihadi hayatını Mezheb-i Kadîm ve Mezheb-i Cedît olarak ikiye ayıran, İmam-ı Azam’ın manevi huzurunda ona saygıdan Hanefî Mezhebine göre amel ettiği rivayeti, bize hazretin ne kadar değişime/yeniliğe açık ve geniş gönüllü olduğunu işaret ediyor. Kitapta ayrıca dönemin ilmî hareketlilikleri de detaylıca anlatılıyor. Hadis-Sünnet merkezli Hicaz Fıkıh Ekolü ile Re’y ve İçtihadın etkili olduğu Kûfe-Irak Ekolünü sentezleyen Fıkıh Usûlü Âlimimizin şiirlerine de yer veriliyor. Akademik okumaları seven her Müslümanın ve İlahiyat ile ilgilenenlerin mutlaka okuması tavsiyesiyle… 
İmam Şafii
