İnsan ömrünun en iyi zamânı olan, gençlik günlerinde, işlerin en iyisi ve fâidelisi o an, sahibin, yaratanın emirlerini yapmaya, ona ibâdet etmeğe çalışmalı, islâmiyyetin yasak ettiği harâmlardan, şüphelilerden sakınmalıdır.
Müslümanlara ne oldu ki, Hâk teâlâ'nın hazır olduğunu bilerek, onun beğenmediği şeyleri yapmaktan sıkılmıyorlar? Bu nasıl müslümanlıktır?
Birkaç günlük dünya hayatını Hâk teâlâ'nın razı olduğu işlerle geçirmelidir.
Mübâhları, lâzım olduğu kadar, kullanmalıdır. Bir insan, mübâh, ya'ni islâmiyyetin izin verdiklerden, her istediğini yapar, taşkınca mübâh işlerse, şüpheli şeyleri yapmaya başlar. Şüpheliler ise, harâm olanlara yakındır. İnsanın nefsi, hayvân gibi kendine düşkündür. Uçurum yanında dolaşan, birgün uçuruma düşebilir.
O hâlde, hiç olmazsa, müslümânlar arasına yayılmış, âdet hâline gelmiş olan, kâfirlerin âdetlerinin (bayramları, noel geceleri, dansları, baloları, erkek-kadın bir arada oturmaları) müslümânlar arasından kaldırılması için çalışmanızı, müslümân evlâdlarını kâfirlere mahsus olan, bu gibi çirkin şeylerden korumanızı istirhâm ederim.