Yaralamayın hiç bir ruhu. Bazı yaralar vardır, yıllar geçse de, asırlar aşsa bile, tek bir kitap satırında gözlerden sağnaklar yağdırır. Oluk oluk kanlar akıtır kalp hizasından. Dokunmayın hiç bir kalbe bir ömür taşıyamayacaksanız. Öyle geçmiyor bir anda, zaman ilaç olmuyor, olamıyor. Bu, zamanın bile gücünün dışında bir sızı çünkü. Suskun ediyor, meczup ediyor.
Tek bir sözde ağlar mı insan? Bir kitabın tek bir satırından mazisi kanar mı? Kanıyor işte. Etmeyin! Mertçe, yiğitçe taşıyamayacaksanız, uzak durun pamuk kalplerden!
Kitabsever
Geceleri herkes üzülür.
Bir sabah kahvaltısında, beni düşünmekten çayın soğursa o zaman yaz.
Biliyor musun, doğrularla kaybetmek yalanlarla kazanmaktan daha az acı veriyor insana.
Ne yalnızlık ne hüzün
Bu gecenin gündüzü var
Sanma ki ölümsüzüm
Bu şehrin duvarları dar
N'olursun kaç kurtar
Kendini bu diyardan
Güneş'i ararken
Peşini bırakmaz Ay
✨
BANA CANIMSIN DİYORSUN YA GERCEKTEN DE CANIMSANSA CANINI VERECEK KADAR SEVIYOR MUSUN BENI EGER CANIM CANINI VERMEYECEK KADAR SEVMIYORSANSA BANA CANIM DEME CİCİM DE
Üçüncü Şahsın Şiiri
gözlerin gözlerime değince
felâketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
“Ben bütün bu manasız iç sıkıntılardan, senin var olduğunu hatırlayarak sıyrılıyorum.”
~Ahmed Arif
M-Ona baktığımda sanki biri kaburgama balyozla vurdu
S-Evet, buna kalp yarası derler. Yaklaşık 2 milyon şarkı yazılmıştır bununla ilgili.
Kendimle baş başa kalmak istemediğim bir anını bile boş geçirirsem düşüncelerimin beni himayesine alacağından korktuğum berbat bir gündü.
27.03.2014 / 12:54🥀