İt ürümekle deniz mundar olmaz! Aldırma.
İthakiKitabı okudu
Bu ne kadar bahtsız bir boğuşma... Dost belli değil, düşman belli değil!
İthakiKitabı okudu
Biz insanoğulları, anlaşılır numara değiliz.
İthakiKitabı okudu
Bana sorarsan, kitap demek, uyku düşmanı demek... Ben bu kitap işinden usandım ki, temelli bezdim.
İthakiKitabı okudu
Yaşama sevinci dediğimiz duygu ne garip... Çıkıp gittikten sonra insanın içinde, utanca benzeyen buruk bir şey bırakıyor, bütün yalınkat sevinçler gibi...
İthakiKitabı okudu
Sevgililerimize karşı hep tetikte dururuz. Güçsüz yanlarımızı onlardan hep saklamaya çalışırız. Kızın başka! Kızına karşı kendini bırakabilirsin.
İthakiKitabı okudu
"Delilik böyle mi başlar?” diye eliyle tutunacak bir yer arar gibi cigara paketine davrandı. “Hayır, delilik böyle başlamaz. Deli, deliliğini bilemez de ondan.”
İthakiKitabı okudu
Hayal kurmak, insanoğlunun insan olarak yaşamaya başladı başlayalı bulduklarından bir bakıma en yücelticisi, en büyüğü, bir bakıma da en alçaltıcısı, en değersizi...
İthakiKitabı okudu
Kendi değerimizdekilerin ya da kendimizden üstün olanların pisliğini neden pislik saymıyoruz? Biz ancak kendimizden aşağı gördüklerimizin pisliklerinden iğreniyoruz. Bizim pislik anlayışımız, biraz şey... Yani biraz daha pis.
İthakiKitabı okudu