Miras var ya...
Yani nasıl desem,
Böyle hani,
Yani işte...
Fenâ hâlde güzel...
Bildim de diyemedim ben.
Öyle güzel yani...
Sevgiyle,
Minnetle...
Hepinize...
Bir gülüşün, yüzü terk edişi gibi
Yavaş yavaş ilerleyerek kendi saatinde
Bir iç çekişle taçlanıp
Usul usul
Ufak bir boyun büküşle
Başım önüme düşmüş,
Açıyorum tüm çizgileri yüzümde
Gölgeleri kucaklıyorum yeniden
Öyle bana özel,
Öyle bir “an” gibi
Geçiyorum senden...