Sayısız hikâyeler anlattılar, yokluğa, varlığa dair birçok sözler söylediler ve gaflet içinde akıllarınca mana gevherini deldiler.
Kâinatın esrarına vakıf olmadıkları için evvela uzun uzun çene çaldılar, sonra uyuyup kaldılar.
Sayfa 40Kitabı okudu
Gönlüm senin gamından her gün bir kat daha zar olmakta
ve senin merhametsiz gönlün benden gittikçe bizar kalmaktadır.
Sen benden geçtin; fakat gamın benden geçmedi.
Doğrusu, gamın senden daha vefalıymış.
Sayfa 37Kitabı okudu
Eğer sevgilim olan aya imanın varsa bu çabuk geçişin bir kusur değil midir?
Gece yüzünü bana çevirdi ve böylece itizar etti:
"Bizim ne günahımız var; aşkın ucu bucağı yok ki."
Sayfa 35Kitabı okudu
Güzel yüzünü perilerin kıskandığı insan, seher vakti idi, geldi.
Gönlüme gözünü dikti.
Ta sabah oluncaya kadar o ağladı, ben ağladım.
Sordu:
Acaba ikimizden âşık olan hangimiziz?
Sayfa 27Kitabı okudu
parlak inci, seninle daima ve her suretle muhalefetimiz var:
Ben senin talihinim, hiç uyumuyorum.
Sen benim bahtımsın, hiç uyanmıyorsun.
Sübhan-allah men-ü tü ey dürri hoşab,
Peyveste muhalifim ender her bab.
Men bahtı tü em ki hiç habem nebürd,
Tü bahti meni ki derneyai ez hab.
Sayfa 20Kitabı okudu
İnsaf et ki aşk iyi bir iştir.
Fakat fena tabiat onun saffetini bozar.
Sen şehvetinin adını aşk koymuşsun;
halbuki şehvetle aşk arasında ne uzun mesafe vardır
Sayfa 25Kitabı okudu
Ben bir zerreyim, benim güneş yüzlüm sensin.
Ben gam hastasıyım, bana sen aynı devasın.
Kolsuz, kanatsız, senin arkandan uçar dururum;
sanki küçük bir çöpüm; beni tutan ve çeken "kehrüba" sensin!
Sayfa 17Kitabı okudu
Sevgilim, bugün rüzgârdan senin kokun geldi;
ben şükrane olsun diye kokunu getiren rüzgâra gönlümü verdim.
Sayfa 15Kitabı okudu
Bizim kafilemiz aşk ile Âdem diyarından yola çıktı.
Sayfa 4Kitabı okudu