"Bir karga bir kediyi öldüresiye bir oyuna davet ediyordu.
Hep böyle mi bu?
Bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerlesemiyorum,kendime bir yer edinemiyorum,kendime bir yer...
Kafatasımın içini, bir küçük huzur adina aynalarla kaplattim,ölü ben'im kendini izlesin her yandan, o tuhaf sır içinden!
Paniği kukla yapmış hasta bir çocuğum ben.
Oyuncağı panik olan yalnızlık kendi kendine nasıl de eğlenir.
Niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasina.?
Niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasina?
Niye kimseler izin vermez yollarıma kuş konmasina?
"Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna" bir çocuk demiş"
Nilgün marmara